Articulating Islam: Anthropological Approaches to Muslim Worlds

این مجموعه از فصول دستگیری و نوآورانه، تکنیک های انسان شناسی را در تحلیل نقش اسلام در زندگی اجتماعی مسلمانان جهان به کار می گیرد. این جلد با مقدمه‌ای آغاز می‌شود که موردی قدرتمند برای رویکردی تازه به این نوع پژوهش ارائه می‌کند، و مردم‌شناسان را تشویق می‌کند که مکث کنند و در مورد اینکه چه زمانی اسلام یکی از ویژگی‌های اصلی دنیای زندگی و هویت مخبرانشان است، تأمل کنند. فصول بعدی توسط محققانی با تجربه تحقیقاتی درازمدت و تخصصی در جوامع مسلمان از کنیا تا پاکستان و از یمن تا چین نوشته شده است: بنابراین آنها اهمیت اجتماعی اسلام را در موقعیت‌های گوناگونی که محدود به میانه نیست بررسی و مقایسه می‌کنند. شرق یا جنوب آسیا به تنهایی. نویسندگان ارزیابی می کنند که تحقیقات مردم شناسی کنونی تا چه اندازه در روشن کردن رابطه اسلام با جوامع معاصر مفید است. در مجموع، مشارکت‌کنندگان هم تحلیل نظری و هم قوم‌نگاری را از تحولات کلیدی در انسان‌شناسی اسلام در 30 سال گذشته به کار می‌گیرند، حتی اگر یافته‌های خود را برای پرداختن به بحث‌های گسترده‌تر در مورد انسان‌شناسی ادیان جهان به‌طور کلی‌تر بیان کنند. مهمتر از همه، آنها همچنین به این سؤال خاردار می پردازند که چگونه در شرایط سیاسی کنونی، مردم شناسان ممکن است به انجام کارهای حساس و ظریف با جوامع مسلمان ادامه دهند. در نهایت، پس‌گفتار یکی از محققین مسیحیت، شباهت‌های مفهومی بین مضامین کلیدی کتاب و انسان‌شناسی ادیان جهانی را در زمینه‌ای وسیع‌تر بررسی می‌کند. این جلد دارای ارتباط کلیدی معاصر است: برای مثال، نتیجه گیری های آن در مورد سیال بودن روابط مردم با اسلام نقطه مقابل مهمی برای بسیاری از فرضیات رایج در مورد غیرقابل انکار اسلام در حوزه عمومی ارائه می کند.

This collection of arresting and innovative chapters applies the techniques of anthropology in analyzing the role played by Islam in the social lives of the world’s Muslims. The volume begins with an introduction that sets out a powerful case for a fresh approach to this kind of research, exhorting anthropologists to pause and reflect on when Islam is, and is not, a central feature of their informants’ life-worlds and identities. The chapters that follow are written by scholars with long-term, specialist research experience in Muslim societies ranging from Kenya to Pakistan and from Yemen to China: thus they explore and compare Islam’s social significance in a variety of settings that are not confined to the Middle East or South Asia alone. The authors assess how helpful current anthropological research is in shedding light on Islam’s relationship to contemporary societies. Collectively, the contributors deploy both theoretical and ethnographic analysis of key developments in the anthropology of Islam over the last 30 years, even as they extrapolate their findings to address wider debates over the anthropology of world religions more generally. Crucially, they also tackle the thorny question of how, in the current political context, anthropologists might continue conducting sensitive and nuanced work with Muslim communities. Finally, an afterword by a scholar of Christianity explores the conceptual parallels between the book’s key themes and the anthropology of world religions in a broader context. This volume has key contemporary relevance: for example, its conclusions on the fluidity of people’s relations with Islam will provide an important counterpoint to many commonly held assumptions about the incontestability of Islam in the public sphere.