دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Craig Stockings
سری:
ISBN (شابک) : 9781922265975
ناشر: Big Sky Publishing
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 10 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Letters from the Veldt: The imperial advance to Pretoria through the eyes of Edward Hutton and his brigade of colonials به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نامههایی از ولد: پیشروی امپراتوری به پرتوریا از نگاه ادوارد هاتون و تیپ استعمارگرانش نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
جنگ آفریقای جنوبی - یا جنگ بوئر - که از 11 اکتبر 1899 تا 31 مه 1902 ادامه یافت - بزرگترین تلاش نظامی بریتانیا از زمان جنگ های ناپلئونی بود. همچنین این اولین باری بود که مشارکتهای معنادار و گسترده در یک تئاتر فعال جنگی توسط مستعمرات خودگردان انجام شد. این شامل کمکهای رسمی حدود 20000 سرباز از مستعمرات استرالیا بود که تمام تعهدات نظامی قبلی استرالیا را نادیده گرفت. همانطور که جنگ از سال 1902 تا 1914 نقطه عطفی برای توسعه و حرفه ای شدن ارتش بریتانیا بود، برای مستعمرات خودگردان در استرالیا و جاهای دیگر از نظر اجتماعی، سیاسی و قطعاً نظامی بسیار مهم بود. نامههای ولد بر فعالیتهای گروههای نظامی امپراتوری - که استرالیاییها در آنها خدمت میکردند - در طول راهپیمایی امپراتوری به پرتوریا از ماه می تا سپتامبر 1900 روشن میکند، که نتیجه موفقیتآمیز آن پایان عملیات «متعارف» در آفریقای جنوبی و آغاز آن بود. بخش بزرگی از نیروهای استعماری که در این نقطه در آفریقای جنوبی خدمت می کردند، به عنوان بخشی از تیپ 1 پیاده نظام سواره، این کار را انجام دادند. علیرغم اهمیت آنها، تجربیات این تیپ تا حد زیادی در هیچ گزارشی از جنگ بوئر وجود نداشته است. خود این تیپ نه تنها از استرالیاییها، بلکه کاناداییها، نیوزلندیها و سربازان عادی و داوطلب بریتانیایی و پراکندهای از آفریقای جنوبی «وفادار» تشکیل شده بود. این از بسیاری جهات یک جهان کوچک از همکاری نظامی امپراتوری بود. بخش مهمی از توسعه مداوم نگرش ها، انتظارات و تجربیات مشترک است که منجر به تشکیل یک نیروی اعزامی بسیار بزرگتر در سال 1914 شد. این حساب از یک الگو یا قالب استاندارد پیروی نمی کند - هیچ روایت سنتی سنجیده و ثابتی وجود ندارد. در عوض، تجربیات تیپ 1 پیاده نظام سواره، و نوری که آنها بر بسیاری از موضوعات گسترده تر می اندازند، از طریق نامه هایی که توسط فرمانده بریتانیایی آن، سرلشکر ادوارد توماس هنری "فرج" هاتون در خانه نوشته شده است - که خود یک شخصیت کمتر شناخته شده و در عین حال کلیدی است، ارائه شده است. در تاریخ اولیه ارتش استرالیا نامههای جنگ بوئر سرلشکر ادوارد هاتون را در چارچوب خود بخوانید، نه تنها دریچهای به مسیر و هدایت پیشروی امپراتوری به پرتوریا، بلکه دریچهای است که از طریق آن میتوان طیف وسیعی از مسائل گستردهتری را که جهان او را در بر میگرفت، درک کرد. دنیای تاریخ نظامی استرالیا قبل از ابداع اصطلاح Anzac.
The South African War - or Boer War - running from 11 October 1899 until 31 May 1902 -was the largest British military effort since the Napoleonic Wars. It was also the first time that large-scale, meaningful contributions were made to an active theatre of war by the self-governing colonies. This included formal contributions of around 20,000 troops from the Australian colonies which dwarfed all previous Australian military commitments. Just as the war was a watershed event for the development and professionalisation of the British Army from 1902-14, it was momentous for the self-governing colonies in Australia and elsewhere in social, political and most certainly in military terms. Letters from the Veldt sheds light on the activities of imperial military contingents - in which Australians served - during the Imperial march to Pretoria from May-September 1900, the successful conclusion of which marked the end of 'conventional' operations in South Africa and the beginning of the 'guerrilla' phase that would drag on until May 1902. A large proportion of colonial troops serving in South Africa at this point did so as part of the 1st Mounted Infantry Brigade. Despite their importance, the experiences of this brigade have not figured largely in existing any accounts of the Boer War. The brigade itself was composed of not only Australians, but Canadians, New Zealanders, and British regular and volunteer troops, and a scattering of 'loyal' South Africans. It was in many ways a microcosm of imperial military cooperation; an important part of the steady development of attitudes, expectations and shared experience which led to the formation in 1914 of a much larger expeditionary force. This account does not follow a standard pattern or format - there is no measured, steady traditional narrative. Rather, the experiences of the 1st Mounted Infantry Brigade, and the light they shed on many wider issues, are presented through letters written home by its British commander, Major General Edward Thomas Henry 'Curly' Hutton - himself a little-known yet key figure in the early history of the Australian military. Read within their context, the Boer War letters of Major General Edward Hutton offer a window not only into the course and conduct of the imperial advance to Pretoria, but also a lens through which to better understand a range of wider issues that framed his world - the world of Australian military history before the term Anzac was coined.