Living Among the Dead: My Grandmother's Holocaust Survival Story of Love and Strength

این داستان سفر غیرقابل تصور یک زن جوان قابل توجه از طریق ظهور رژیم نازی، جنگ جهانی دوم و پیامدهای آن است. داستان دراماتیک بقا مانیا لیختنشتاین توسط نوه‌اش روایت می‌شود و خاطرات او با قطعات زیبای شعر و تأمل شخصی در هم تنیده شده است. مانیا لیختنشتاین، بازمانده هولوکاست، از نوشتن به عنوان رسانه ای برای مقابله با اثرات آسیب زا جنگ استفاده کرد. بسیاری از یهودیان در اردوگاه های کار اجباری نمردند، بلکه در جوامع مادام العمر خود به قتل رسیدند، توسط واحدهای کشتار دسته جمعی سلاخی شدند و سپس در گودال ها دفن شدند. به عنوان یک دختر جوان، مانیا شاهد وحشت بود در حالی که تمام تلاش خود را برای ادامه زندگی انجام می داد. او در Włodzimierz در شمال لووف (اوکراین) زندگی می کرد، به مدت سه سال در اردوگاه کار در آن نزدیکی بازداشت شد، موفق به فرار شد و تا پایان جنگ در جنگل ها پنهان شد. اگرچه او تنها بازمانده خانواده اش بود، اما مانیا با زبانی جدید و آداب و رسوم جدید زندگی جدیدی را در ایالات متحده بازسازی کرد و همیشه خسارات خانواده و خاطراتش را به همراه داشت. هفتاد و پنج سال پس از آزادی، ما همچنان شاهد اعمال ظالمانه ای هستیم که ناشی از نفرت و تبعیض است. زندگی در میان مردگان ما را به یاد جوامع زیبایی می اندازد که قبل از جنگ جهانی دوم وجود داشته اند، زندگی های از دست رفته و آنهایی که ادامه داشته اند، و اهمیت این که هرگز این داستان ها را فراموش نکنیم تا تاریخ تکرار نشود.

This is the story of one remarkable young woman's unimaginable journey through the rise of the Nazi regime, the Second World War, and the aftermath. Mania Lichtenstein's dramatic story of survival is narrated by her granddaughter and her memories are interwoven with beautiful passages of poetry and personal reflection. Holocaust survivor Mania Lichtenstein used writing as a medium to deal with the traumatic effects of the war. Many Jews did not die in concentration camps, but were murdered in their lifelong communities, slaughtered by mass killing units, and then buried in pits. As a young girl, Mania witnessed the horrors while doing everything within her power to subsist. She lived in Włodzimierz, north of Lvov (Ukraine), was interned for three years in the labor camp nearby, managed to escape and hid in the forests until the end of the war. Although she was the sole survivor of her family, Mania went on to rebuild a new life in the United States, with a new language and new customs, always carrying with her the losses of her family and her memories. Seventy-five years after liberation, we are still witnessing acts of cruelty born out of hatred and discrimination. Living among the Dead reminds us of the beautiful communities that existed before WWII, the lives lost and those that lived on, and the importance to never forget these stories so that history does not repeat itself.