Antisemitism in Film Comedy in Nazi Germany

امروزه بسیاری از آلمانی‌ها نسبت به کمدی‌های فیلم «کلاسیک» که در دهه 1930 خلق شده‌اند، نوستالژیک هستند و آنها را بخشی از دوران نازی‌ها می‌دانند که آغشته به یهودستیزی نبوده است. در یهود ستیزی در کمدی فیلم در آلمان نازی، والری واینشتاین این محصولات کمیک را موشکافی می کند و نشان می دهد که کمدی فیلم، علیرغم ظاهر معصومانه اش، جزء مهمی در تلاش برای جدا کردن "یهودیان" از "" بوده است. آلمانی ها از نظر فیزیکی، اقتصادی و هنری. واینشتاین نشان می‌دهد که چگونه وزارت تبلیغات آلمان از دستورالعمل‌ها، سانسور قبل و بعد از تولید، مشوق‌های مالی و تأثیر بر منتقدان فیلم و قضاوت‌های آنها برای جایگزینی «ذهن‌گویی» یهودی با طنز آلمانی کندتر، ساده‌تر و مستقیم‌تر استفاده کرد. " که ارزش هایی را که نازی ها با نژاد آریایی مرتبط می دانستند تایید کرد. واینستین از طریق تحلیل‌های زمینه‌ای اسناد تاریخی و فیلم‌های منفرد نشان می‌دهد که چگونه طنز، اشارات و ردپای رمزگذاری‌شده، غیبت‌ها و جایگزین‌ها در کمدی فیلم رایش سوم به تماشاگران کمک می‌کند تا یک «یهودیت» انتزاعی و یک هویت و جامعه «آلمانی» را تصور کنند. از سابق از آنجایی که ناسیونالیسم پوپولیستی و نژادپرستی آشکار امروز در سراسر جهان رشد می‌کند، مطالعه واینستین به ما کمک می‌کند نژادپرستی و تعصب در فرهنگ عامه را بازنگری کنیم و روابط بین طنز فیلم، هویت ملی و نژاد را دوباره مفهوم‌سازی کنیم.

Today many Germans remain nostalgic about "classic" film comedies created during the 1930s, viewing them as a part of the Nazi era that was not tainted with antisemitism. In Antisemitism in Film Comedy in Nazi Germany, Valerie Weinstein scrutinizes these comic productions and demonstrates that film comedy, despite its innocent appearance, was a critical component in the effort to separate "Jews" from "Germans" physically, economically, and artistically. Weinstein highlights how the German propaganda ministry used directives, pre- and post-production censorship, financial incentives, and influence over film critics and their judgments to replace Jewish "wit" with a slower, simpler, and more direct German "humor" that affirmed values that the Nazis associated with the Aryan race. Through contextualized analyses of historical documents and individual films, Weinstein reveals how humor, coded hints and traces, absences, and substitutes in Third Reich film comedy helped spectators imagine an abstract "Jewishness" and a "German" identity and community free from the former. As resurgent populist nationalism and overt racism continue to grow around the world today, Weinstein's study helps us rethink racism and prejudice in popular culture and reconceptualize the relationships between film humor, national identity, and race.