Serbian-English and English-Serbian pocket dictionary

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Cahen Louis.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 280 
زبان: Serbian-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 17 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 55,000

لندن: Kegan Paul, Trench, Trubner & C., Ltd., 1920. — iv, 284 p. Džepni srpsko-engleski i englesko-srpski rečnik. زبان های اسلاو یکی از گروه های خانواده بزرگ زبان های هند و اروپایی را تشکیل می دهند که اکثر زبان های اروپایی دیگر به آن نیز تعلق دارند. زبان‌های اسلاو به سه بخش شرقی، غربی و جنوبی تقسیم می‌شوند. به بخش شرقی متعلق به روسی (روسی بزرگ و روسی کوچک یا روتنی) است. به بخش غربی، لهستانی، بوهمی، و لوزاتی-وندی (هنوز در بخش‌هایی از زاکسن و پروس صحبت می‌شود). و به بخش جنوبی، اسلوونی، صرب کرواتی و بلغاری. اسلوونی توسط حدود یک و نیم میلیون نفر در استان های اتریش ایستریا، کارنیولا و کارینتیا صحبت می شود. صربی کرواتی در سراسر استان دالماسی اتریش، استان های مجارستان کرواسی و اسلاونیا، سرزمین های مشترک اتریش و مجارستان بوسنی و هرسگوین، در بخش های جنوبی
پادشاهی مجارستان (معروف به Banat و) صحبت می شود. Bačka)، در سراسر پادشاهی صربستان
و مونته نگرو و در بخش هایی از مقدونیه. در مجموع توسط حدود نه میلیون نفر. زبان بلغاری در سراسر بلغارستان و در بخش هایی از مقدونیه توسط حدود پنج میلیون نفر صحبت می شود. از این سه زبان که بخش جنوبی زبان‌های اسلاو را تشکیل می‌دهند، اسلوونی و صربی-کرواسی هم از نظر واژگان و هم از نظر ساختار بسیار شبیه هستند. از سوی دیگر، صرب-کرواسی و بلغاری، اگرچه حاوی تعداد زیادی کلمات مشترک در هر دو زبان هستند، اما از نظر دستور زبان بسیار متفاوت هستند. ملل اسلاو از دو الفبای مختلف استفاده می کنند، الفبای لاتین و الفبای سیریلیک، که اصطلاحاً به این دلیل نامیده می شود که نویسنده آن، مبلغ یونانی سنت سیریل، بومی سالونیکا، به همراه برادرش سنت متدیوس، فرض می شود. در قرن نهم توسط کلیسای قسطنطنیه فرستاده شد تا اسلاوهایی را که در حوضه دانوب ساکن بودند، تغییر دهد. پس از تقسیم کلیساها، ملل اسلاو به دو بخش تقسیم شدند، آنهایی که از قسطنطنیه گرویده بودند و از قسطنطنیه وفاداری داشتند و آنهایی که در موقعیتی مشابه با روم ایستاده بودند. بخش اول شامل روس ها و بلغارها، بخش دوم لهستانی ها، بوهمیایی ها و اسلوونیایی ها بود. مردم صرب-کرواسی بین این دو تقسیم شده بودند، بخشی از آن که بیشتر در شرق و قسطنطنیه نزدیکتر بود، یعنی تقریباً پادشاهی صربستان و مونته نگرو و بخش های شرقی بوسنی و هرسگوین، در کلیسای ارتدکس شرقی گنجانده شد. در قسطنطنیه، در حالی که آن قسمت از آن که بیشتر در غرب و نزدیکتر به روم قرار داشت، یعنی تقریباً بخش‌های غربی بوسنی و هرسگوین، دالماسی، کرواسی و اسلاونیا، تحت تأثیر کلیسای غربی یا روم قرار گرفت. بدین ترتیب مردم صرب کرواسی که از نظر قومی و زبانی یکی بودند، از نظر دین و تمدن به دو نیمه تقسیم شدند که با نام‌های قبیله‌ای قدیمی صرب یا صرب شناخته شدند. (Srbi) و کروات ها یا کروات ها (Hrvati). بنابراین، بیشتر به این نتیجه رسیده است که زبان آنها، که اکنون به طور کلی به عنوان صرب-کرواسی شناخته می شود، که اساساً یکی است، به هر دو الفبای لاتین و سیریلیک نوشته می شود، در حالی که هر یک از زبان های اسلاوونی فقط نوشته می شود. با حروف لاتین یا سیریلیک.

London: Kegan Paul, Trench, Trubner & C., Ltd., 1920. — iv, 284 p. Džepni srpsko-engleski i englesko-srpski rečnik. Tthe Slavonic languages form one of the groups of the great family of Indo-European languages, to which most of the other European languages also belong. The Slavonic languages fall into three divisions the eastern, western, and southern. To the eastern division belongs Russian (Great Russian and Little Russian or Ruthenian); to the western division, Polish, Bohemian, and Lusatian-Wendish (still spoken in parts of Saxony and Prussia); and to the southern division, Slovene, Serbo-Croatian, and Bulgarian. Slovene is spoken by about one and a half million people in the Austrian provinces of Istria, Carniola, and Carinthia; Serbo-Croatian is spoken throughout the Austrian province of Dalmatia, the Hungarian provinces of Croatia and Slavonia, the joint Austro-Hungarian territories of Bosnia and Hercegovina, in the southern parts
of the kingdom of Hungary (known as the Banat and Bačka), throughout the kingdoms of Serbia
and Montenegro and in parts of Macedonia; altogether by about nine million people. Bulgarian is spoken throughout Bulgaria and in parts of Macedonia by about five millions. Of these three languages which form the southern division of the Slavonic languages, Slovene and Serbo-Croatian are very similar both in vocabulary and structure; on the other hand, Serbo-Croatian and Bulgarian, though they contain a large number of words common to both languages, are very dissimilar in grammar. The Slav nations employ two different alphabets, the Latin and that known as the Cyrillic, so-called because its author is assumed to have been the Greek missionary St. Cyril, a native of Salonika, who, with his brother St. Methodius, was sent by the Church at Constantinople, in the ninth century, to convert the Slavs who inhabited the basin of the Danube. After the division of the Churches the Slav nations fell into two sections, those who had been converted from and owed allegiance to Constantinople, and those who stood in a similar position to Rome. The first section included the Russians and the Bulgarians, the second the Poles, Bohemians, and the Slovenes. The Serbo-Croatian people was divided between the two, that part of it which lay more to the east and nearer Constantinople, i.e. roughly speaking the kingdoms of Serbia and Montenegro and the eastern parts of Bosnia and Hercegovina, became incorporated in the Eastern Orthodox Church at Constantinople, while that part of it which lay more to the west and nearer Rome, that is, roughly speaking, the western parts of Bosnia and Hercegovina, Dalmatia, Croatia, and Slavonia, fell under the influence of the Western or Roman Church. It thus happened that the Serbo-Croatian people, which was ethnically and linguistically one, became, from the point of view ot religion and civilization, divided into two halves, which came to be differentiated and known under their old tribal names of Serbs or Serbians (Srbi) and Croats or Croatians (Hrvati). It thus, further, has come about that their language, now generally known as Serbo-Croatian, which is essentially one and the same, is written in both alphabets, Latin and Cyrillic, while each of the other of the Slavonic languages is only written either in Latin or Cyrillic characters.